کد مطلب:140326 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:109
مقاله صاحب بیت الاحزان و مناجات امام بین دو لشگر
مؤلف گوید: از عبارات و كلمات بزرگان و ارباب مقاتل این طور استفاده می شود كه این مناجات قبل از ایراد خطبه مذكور صورت گرفته است و شرح آن چنین می باشد:
صاحب بیت الاحزان مرحوم عبدالخالق بن عبدالرحیم یزدی می فرماید:
جناب سید الساجدین علیه السلام می فرمایند:
چون پدر بزرگوارم واقعه دشت كربلاء را بدینگونه مشاهده فرمود و ملاحظه نمود آن سواران بی ایمان به قصد جان آن جان جهانیان بنای فتنه و طغیان دارند به میان هر دو لشگر ایستاده و دستهای مبارك را به جانب آسمان بلند كرده و با
پروردگار خود مناجاتی فرمود كه معنای فارسی آن اینست.
ای خداوند من توئی كه محل اعتماد منی در هر همی و غمی، توئی كه محل امیدواری منی در هر شدتی، و توئی كه در هر امری كه بر من وارد می شود مایه اعتماد و امیدواری منی، ای چه غمهای بسیار بزرگ كه بر من وارد شده كه عقلها در آن ضعیف گردیده و راه چاره در آن سد شده و دوستانم در چاره آن عاجز گردیده اند و دشمنانم در آن شماتت گشوده اند و من آن را به جناب تو عرض كرده ام و شكوه آن را به تو نموده ام و از غیر تو روی گردانیده ام و به جانب تو روی آورده ام، پس تو از لطف خود فرج عطاء فرموده ای و آن غصه را برطرف گردانیده ای، و توئی ولی هر نعمتی و صاحب هر حسنه و منتهای هر رغبتی.
سپس مؤلف بیت الاحزان فرموده:
خداوند لعنت كند بر دنیا و اهل دنیا خصوصا بر اهل كوفه و شام كه اصلا اعتنائی به آن بزرگوار كه حجت خداوند بود بر اهل آسمانها و زمینها نكردند بلكه فرصت ندادند كه مناجات با حضرت قاضی الحاجات را به آخر رساند و در همان ساعت خیره گی كرده از اطراف رو به خیام طاهرات آوردند، پس دیدند كه در عقب آنها در خندقها آتش برافروخته است، پس شمر شریر كه خداوند دهان او را مملو از زقوم جهنم گرداند فریاد زد كه:
یا حسین أتعجلت بالنار قبل یوم القیامة یعنی ای حسین پیشی گرفته ای به آتش قبل از آتش روز قیامت پس آن حضرت سلام الله علیه فرمود: كیست فریاد زننده؟ گویا شمر بن ذی الجوشن باشد؟
اصحاب عرض كردند: بلی شمر ملعون است.
فقال له الحسین علیه السلام: یابن راعیة المعز انت ادلی بها صلیا.
امام حسین علیه السلام به آن نافرجام فرمود: ای ولد الزنا و ای فرزند گوسفندچران تو سزاوارتری كه به آتش جهنم سوخته شوی.
پس مسلم بن عوسجه پیش آمد و عرض كرد: یابن رسول الله مرخص فرما كه این ملعون را به تیری هلاك گردانم.
فان الفاسق من اعداء الله و عظماء الجبارین و قد امكن الله منه.
یعنی بدرستی كه این فاسق از دشمنان خداوند و از سركردگان و بزرگان جبارین است و خداوند هلاكت او را از برای ما میسر كرده، پس آن بزرگوار او را اذن تیر زدن نداد و فرمود: انی اكره ان ابدئهم بقتال
یعنی دوست نمی دارم كه من ابتداء كنم با ایشان به مقاتله كردن.
صاحب بیت الاحزان مرحوم عبدالخالق بن عبدالرحیم یزدی می فرماید:
جناب سید الساجدین علیه السلام می فرمایند:
چون پدر بزرگوارم واقعه دشت كربلاء را بدینگونه مشاهده فرمود و ملاحظه نمود آن سواران بی ایمان به قصد جان آن جان جهانیان بنای فتنه و طغیان دارند به میان هر دو لشگر ایستاده و دستهای مبارك را به جانب آسمان بلند كرده و با
پروردگار خود مناجاتی فرمود كه معنای فارسی آن اینست.
ای خداوند من توئی كه محل اعتماد منی در هر همی و غمی، توئی كه محل امیدواری منی در هر شدتی، و توئی كه در هر امری كه بر من وارد می شود مایه اعتماد و امیدواری منی، ای چه غمهای بسیار بزرگ كه بر من وارد شده كه عقلها در آن ضعیف گردیده و راه چاره در آن سد شده و دوستانم در چاره آن عاجز گردیده اند و دشمنانم در آن شماتت گشوده اند و من آن را به جناب تو عرض كرده ام و شكوه آن را به تو نموده ام و از غیر تو روی گردانیده ام و به جانب تو روی آورده ام، پس تو از لطف خود فرج عطاء فرموده ای و آن غصه را برطرف گردانیده ای، و توئی ولی هر نعمتی و صاحب هر حسنه و منتهای هر رغبتی.
سپس مؤلف بیت الاحزان فرموده:
خداوند لعنت كند بر دنیا و اهل دنیا خصوصا بر اهل كوفه و شام كه اصلا اعتنائی به آن بزرگوار كه حجت خداوند بود بر اهل آسمانها و زمینها نكردند بلكه فرصت ندادند كه مناجات با حضرت قاضی الحاجات را به آخر رساند و در همان ساعت خیره گی كرده از اطراف رو به خیام طاهرات آوردند، پس دیدند كه در عقب آنها در خندقها آتش برافروخته است، پس شمر شریر كه خداوند دهان او را مملو از زقوم جهنم گرداند فریاد زد كه:
یا حسین أتعجلت بالنار قبل یوم القیامة یعنی ای حسین پیشی گرفته ای به آتش قبل از آتش روز قیامت پس آن حضرت سلام الله علیه فرمود: كیست فریاد زننده؟ گویا شمر بن ذی الجوشن باشد؟
اصحاب عرض كردند: بلی شمر ملعون است.
فقال له الحسین علیه السلام: یابن راعیة المعز انت ادلی بها صلیا.
امام حسین علیه السلام به آن نافرجام فرمود: ای ولد الزنا و ای فرزند گوسفندچران تو سزاوارتری كه به آتش جهنم سوخته شوی.
پس مسلم بن عوسجه پیش آمد و عرض كرد: یابن رسول الله مرخص فرما كه این ملعون را به تیری هلاك گردانم.
فان الفاسق من اعداء الله و عظماء الجبارین و قد امكن الله منه.
یعنی بدرستی كه این فاسق از دشمنان خداوند و از سركردگان و بزرگان جبارین است و خداوند هلاكت او را از برای ما میسر كرده، پس آن بزرگوار او را اذن تیر زدن نداد و فرمود: انی اكره ان ابدئهم بقتال
یعنی دوست نمی دارم كه من ابتداء كنم با ایشان به مقاتله كردن.